อุปรากรอเมริกา

 

อุปรากรอเมริกา

อเมริกาได้รับรูปแบบของอุปรากรมาจากทุกสำนัก สหรัฐอเมริกาเองก็ได้ผลิตอุปรากรออกมาได้ชนิดที่ไม่แตกต่างกันไปจากแบบแผนเดิม งานต่างๆของ วิกเตอร์ เฮอร์เบอร์ต (Vietor Herbert) แคดแมน (Cadman) ฮอราโช ปาร์เกอร์ (Horatio Parker) และคนอื่นๆ ก็สร้างงานขึ้นมาในแบบของเยอรมันและฝรั่งเศส โรงอุปรากรเมโทรโปลิแตนนิวยอร์กเกือบจะเป็นสถานบันเทิงแห่งเดียวที่ยังคงยืนหยัดผลิตงานยิ่งใหญ่ ในแบบฉบับชั้นเลิศอยู่ปีแล้วปีเล่า นอกจากโรงอุปรากรในนิวออร์ลีนส์ และดูเหมือนว่าบางที ชิคาโกอาจได้รับความสำเร็จในการดำรงรักษากิจกรรมบันเทิงแบบของตนไว้อย่างถาวร แต่ความพยายามที่จะสร้างอุปรากรที่เป็นอิสระอย่างยืนยาวในนครเช่น ฟิลาเดลเฟียและบอสตัน ดูจะไร้ผล ในเมืองอื่นๆ ก็คงขึ้นอยู่กับความพากเพียรของนักแต่งอุปรากรสมัครเล่นเท่านั้นเอง โรงอุปรากรต่างๆ ในอเมริกาส่วนใหญ่ยังต้องดิ้นรณต่อสู้เพื่อการอยู่รอดอยู่

อย่างไรก็ดีนับแต่ผลงานของยอร์ช เกิร์ชวิน ชื่อ Porgy and Bess กับของเวอร์จิล ทอมสัน ชื่อ Four Saints in Three Acts ได้ปรากฏโฉม เมื่อ ค.ศ.๑๙๓๐ ก็นับได้ว่าอุปรากรอเมริกันได้ปลีกตัวออกมาเป็นอิสระคลายการพึ่งพาศิลปะแบบยุโรปลง ต่อมาก็ได้อาศัยความสำเร็จของแซมมวล บาร์เบอร์, อารอน คอฟแลนด์, จีอัน คาร์โล เมนอตตี, โรเจอร์ เซสชันส์ รวมทั้งนักประพันธ์เพลงชาวอเมริกันใหม่ๆ เช่น เลียวนาร์ด เบิร์นสไตน์ ฟิลิป กลาสส์ และคนอื่นๆ จังนับได้ว่าอเมริกาทุกวันนี้มีอุปรากรมากมายในสายเลือดนักดนตรีทุกสายที่ล้วนแต่รังสรรค์ขึ้นมาโดยนักประพันธ์เพลงชาวเยอรมัน เพื่อให้ความพึงพอใจแก่ผู้ชมทุกกลุ่ม ยิ่งกว่านั้นความสนใจมากขึ้นในการวางโครงเรื่องการจัดเวที และลีลา แบบโมเดิร์นแดนซ์ กำลังทำให้รูปแบบอุปรากรอเมริกันเปลี่ยนไป